Runner’s World Zandvoort Circuit Run

Runner’s World Zandvoort Circuit Run

1 april 2019 Uit Door Sander Tuinhof

Met de nodige pijntjes stonden we deze zondag naast ons bed. Gisteren de Strong Viking (13 km) in Nijmegen gelopen en nu weer onderweg naar Zandvoort voor de Runner’s World Zandvoort Circuit Run (Een hele mond vol).

Om kwart over 11 een parkeerplekje gezocht en al lopend naar het circuit. Het leuke is dat je tegenwoordig in Zandvoort overal de herten kan tegen komen. In een speeltuintje waar we voorbij liepen lagen vijf herten heerlijk van het zonnetje te genieten. We vonden het mooi maar het schijnt dat die beesten nogal wat overlast veroorzaken voor de mensen die er wonen.

Aangekomen op het circuit hadden we met een oude collega van mij afgesproken welke ook mee zou lopen. Had zich ingeschreven voor de 5 km maar op aandringen van mij ging hij toch maar 12 km lopen. Ook kwam ik de ouders van me zwager tegen die hier waren om hun zoon en schoondochter aan te moedigen. Verder lopend kom ik ook mijn zusje tegen met de kids die allemaal al hadden gelopen. Jaylin en Ivy de kids run, zo hard volgens hun dat papa en mama ze niet bij konden houden. Breedlachend lieten ze vol trots hun prachtige medaille zien welke ze verdiend hadden. Hun moeder (mijn zusje) had de 5 km gelopen en ondertussen was hun vader gestart aan de halve marathon dus hem maar even aangemoedigd.

Voor ons werd het intussen tijd om te beslissen wat we zouden gaan aan doen. Het was fris maar niet te fris. Wel of geen lange mouwen. Wel of geen korte broek. Een hoop dilemma’s zo vlak voor de start. Ook hadden we bib magneten aangeschaft en ook deze maar meteen uit proberen. Na wat geknoei hadden we ze eindelijk goed zitten en zat ook het startnummer zichtbaar op ons borst. Op naar het startvak. Katja en ik hadden startvak blauw het Runner’s world startvak speciaal voor de abonnees. Darrin mocht in paars staan. We werden weggeschoten door Olivier Heimel hoofdredacteur van het blad. Wat ik jammer vond is dat volgens mij alleen het eerste startvak met een auto vertrok terwijl het voorgaande jaren bijna elk start vak was dat wegging.

We mochten… ik had besloten om gewoon te gaan en te kijken waar ik zou stranden. Met de pijntjes en het idee dat het op het strand best zwaar zou worden vanwege het hoogtij redelijk hard van start gegaan. Dat resulteerde al snel dat ik tussen het eerder weggeschoten startvak liep en dus de volledige 12 km alleen maar mensen aan het inhalen was. Het circuit liep heerlijk en nog mooier in bocht 10 (S-bocht) stonden mijn nichtjes welke een high five gaven voor een extra boost! Vlak voor km vier mochten we van het circuit af onder het tunneltje door. Eerste 4 km zat erop in een tijd van 19:14. Lekker tempo dus van 4:48 min per kilometer. Langzaam omhoog naar de boulevard waar de eerste drinkpost was. Helemaal boven aan een draai maken en dan het strand op voor 3 km. Het strand met de wind in de rug en ondanks hoog water lag het strand er erg goed bij. Veel mensen weer ingehaald via het water en via het mulle zand. Strand weer af en die ellendige heuvel naar boven toe. Mijn benen hadden hier geen zin in. Boven aangekomen iets rustiger lopen langzaam verder omhoog naar kilometer acht en weer wat te drinken. Van kilometer vier naar acht was in 19:46 gegaan… iets langzamer maar dat komt door die heuvel en het strand. Nu op naar het centrum van de stad. Het leukste gedeelte veel mensen langs de kant en veel muziek. In de straat waar de velen cafés zijn deelden ze niet alleen water uit maar ook bekertjes witte wijn. Deze maar netjes afgeslagen want we moesten nog ruim twee kilometer. Nog even alle mensen die op de spinningsfiets hard hun best aan het doen waren een high five gegeven en nu door op naar de finish. De straat uit naar het station heb je nog even dat kleine heuveltje. Voor het station de mensen van Reis je fit die je nog even de laatste bemoedigende woorden toe roepen. Dan de laatste kilometer. Ik denk de zwaarste doordat je onder het tunneltje doorkomt de wind je vol pakt en het dan lijkt alsof je er bijna bent maar het toch nog een eind is om voluit te lopen. Kilometer acht naar de finish ging nu in 19:12. Eind tijd blijkt dus uit te komen op 58: 12. Ondanks dat ik dus gister de Strong Viking run had gelopen weet ik hier dus deze zondag 3 seconden sneller te lopen dan vorig jaar.

Nu was het wachten op de rest. Katja zou vlak achter mij lopen en over de finish komen in een tijd van 1:14:18. Ook zij had net als mij gisteren een Strong Viking run gelopen en was zeer tevreden met haar tijd.

Darrin zou ik gaan ophalen net als vorig jaar. Ik finish, doe even een droog shirt aan, pak me telefoon geef me tas weer terug bij de garderobe en ga dan tegen de richting in terug met mijn live tracking app zodat ik weet waar ik hem ongeveer ga tegen komen. Vorig jaar was het net na het NS Station. Dit jaar was het al bij kilometer 11. Dus hup mezelf voor hem gegooid wat sneller dan hem gaan lopen en zorgen dat hij de laatste kilometer nog uit even uit de wind naar de finish kan. Terug kijkend op de app welke tijd hij had, kwam er tevoorschijn dat hij het had afgelegd in 1:10:19! Dat betekende dus dat hij ruim 6 minuten sneller had gelopen dan vorig jaar. Hulde voor hem dus!

Wat ik nog steeds wel apart vind, is dat ik zonder nummer tussen de renners kan hardlopen net als vorig jaar. Ik ook kan finishen en hier een flesje drinken en een medaille krijg aangeboden (welke ik geweigerd heb).

Toen was het tijd voor onze traditie. Aangezien het een ramp is om met de auto weg te komen na het evenement hebben we vorig jaar besloten om in Zandvoort te blijven om nog even heerlijk te eten en daarna terug te gaan. Dus zo ook dit jaar terug gegaan naar de 3 Aapjes aan het eind van de straat waar je doorheen loopt om hier te genieten van heerlijke spareribs om daarna voldaan en met een gevulde maag terug naar huis te gaan.