Egmond halve Marathon

Egmond halve Marathon

14 januari 2018 Uit Door Sander Tuinhof

Vorig jaar was het idee bij ons opgekomen dat als we ons inschrijven voor een leuke loop in het nieuwe jaar we dan wel in de winter periode door moeten trainen. En zo geschiedde dat we ons hadden ingeschreven voor de halve marathon van Egmond. Onze eerste keer Egmond en meteen de halve! 

Nu 14 januari was het dan zo ver… we mochten hem lopen! In de auto onderweg naar Egmond aan zee vroegen we ons nog af waarom doen we dit eigenlijk? Het was net aan 2 graden en grijs. Ook het beloofde zonnetje was nog ver te zoeken. In Heiloo aangekomen auto neergezet ergens in de berm omdat de parkeerplaats al vol was en toen met de bus naar Egmond. Vlakbij de sporthal worden we afgezet. Eenmaal in de sporthal is het lekker druk en vooral heerlijk warm. Zo warm dat je eigenlijk niet meer terug naar buiten wilde. Nu was dan de vraag wat gaan we aan doen? Korte broek? Lange broek? Korte mouwen of toch niet? Uiteindelijk besloten omdat het maar 2 graden was toch voor een lange broek en lange mouwen te gaan. Alles klaar, tas ingeleverd en op naar de start! 

Vak paars hadden we. Mooi op tijd stonden we in het vak en moet zeggen dat de start en het wegschieten van de vakken behoorlijk snel ging. Voor we het wisten mochten we onder de start boog door en was onze halve marathon begonnen. Katja en ik zouden apart lopen zodat we allebei onze eigen race konden lopen. Dus na de start elkaar succes wensen en hup daar ging ik. Richting de vuurtoren, naar beneden rennend om de vuurtoren heen en jawel daar was het strand al. Nog fris en vol goede moed het strand op. Eerste stukje is behoorlijk mul zand maar snel richting het water want daar was het een stuk beter te doen. De eerst vijf kilometer gaan heerlijk. Het zand is hard en je hebt genoeg ruimte om te lopen. Eerste drinkpost bij de 5 kilometer sla ik over en toen begon het echte werk. Opkomend water… alleen maar mul zand… geen verhard zand meer… waar ga ik in hemelsnaam lopen?? Dit is zwaar dit is afzien… zoekend naar de juiste plek om te lopen zoals iedereen. Uiteindelijk besluit ik om de banden sporen van de jeeps te nemen omdat daar het zand naar beneden is gedrukt en niemand daar loopt. Toch loopt dit niet lekker en besluit maar weer richting het water te gaan. Een stap in het water, nu mijn schoenen nat zijn heb ik zoiets ik kan beter hier in het water lopen daar is het zand nog enigszins verhard. Dus vanaf kilometer 6 tot 8 zo goed als in het water gelopen maar het ging beter dan het mulle zand! Ergens in mijn hoofd zat dat ik een tijd van onder de twee uur wel kon halen. Echter, eerste week van januari was ik ziek en december was nou niet echt een goede hardloop maand. Waar ik normaal rond de 110 km gemiddeld per maand loop zat ik nu op net geen 60 km. Dus bij kilometer 6 had ik het wel gezien en heb ik de tijd van onder de twee uur laten varen en ben zonder op me horloge verder gaan lopen. 

Langzaam kwamen we bij Castricum aan en mochten we van het strand af. Ik hoorde dat het een pittige strand afgang zou zijn met een steile helling. Echter, viel me dit 100% mee. Vorig jaar op Zandvoort gelopen en die afgang is een stuk pittiger en steiler dan deze. Boven aan gekomen de duinen in ook het zonnetje begon een beetje door te komen en het was heerlijk loop weer. Ook het uitzicht in de duinen was super gaaf. Een super lang lint van lopers die de duinen trotseren geweldig! 10 kilometerpunt gehad en de tijd was rond het uur dus het ging best goed. Tweede drinkpost even een gelletje erin wat water drinken en hup weer verder. Dit stuk ging beduidend beter dan de eerste 10 kilometer. De snelheid zat er weer lekker in en ging aardig wat mensen voorbij. Ook de kilometers schoten voor mij gevoel voorbij en voor ik het wist zaten we op kilometer 16 en was het dus nog maar 5 kilometer tot de finish. Hier begon het wel weer wat zwaarder te worden. Ik begon mijn hamstrings te voelen en kreeg meteen een flashback naar de marathon in oktober dat ik kramp kreeg. Gelukkig viel het mee en kon ik gewoon op tempo heerlijk door lopen. Kilometer 19 was in zicht en ik had zoiets van de laatste twee kilometer nog even een beetje tempo maken. Dus net na kilometer 19 gaan we links af de “Bloedweg” op… OEPS… dit gaat nog even een beetje steil naar boven dus kleinere stapjes en hup naar boven. Boven aangekomen zijn we inmiddels in Egmond terug en is de laatste kilometer een feit. Over de zeeweg aan het einde naar rechts jawel daar stond hij de verlossende vuurtoren… bordjes langs de kant geven aan dat ik nog maar 800 meter hoef. 800 meter is te doen… gas geven denk ik. Dat ging opzicht best lekker was het niet dat de laatste 500 meter ook het stuk is wat we bij de start naar beneden mochten lopen en nu dus weer ophoog dus dat was nog even een keer aanzetten. Tot mijn verbazing zag ik op 300 meter voor de finish de klok op 2:31:00 te staan… en ik wist dat ik rond de 0:34:00 ergens over de start ging. Nog een reden om nog meer aan te zetten om maar zo mijn beoogde tijd onder de 2 uur nog te kunnen redden. Over de finish kijk ik op mijn horloge en die geeft aan 1:57:43! Wauw… geweldig… onder de 2 uur… ik kan het niet geloven maar het is toch echt zo. Uiteindelijk is de officiΓ«le tijd 1:57:42 en was ik dik tevreden! 

Kijkend naar mijn splitchart heb ik op de plekken waar iedereen langzamer gaat lopen versneld. Ook heb ik de eerste 10 km in 57 minuten afgelegd en de laatste 11 km in een 60 minuten. Dit betekend dat mijn tweede deel van mijn race dus sneller was dan mijn eerste dit terwijl ik normaal eigenlijk te snel start en een langzamere tweede deel loop. Heb mijn race dus prima ingedeeld.

 

Toen ik over de finish was snel een poncho aan gedaan want ik merkte dat je behoorlijk snel afkoelde. Heel stuk naar de sporthal gelopen om daar me spullen te halen en toen terug naar de finish want Katja moest nog binnen komen. Ze had als doel om binnen de 3 uur te finishen. Ik was nog maar net terug bij de finish en toen kwam ze aanlopen. In een mooie tijd van 2:40:00 heeft ze haar halve marathon volbracht. 

 

 

En dan terug naar huis, maar eerst met de bus terug naar de auto. Dit vond ik persoonlijk erg slecht geregeld. Heen waren er 5 opstap punten. Terug waren er maar 2 bussen. Vragen aan een van de medewerkers dat ik naar opstap punt 5 terug wilde kon niet worden beantwoord. Er gaan maar twee bussen naar twee plekken. Dus maar in de rij gaan staan naar Heiloo omdat ik daar de auto had neergezet. Gelukkig ging het volproppen van de bussen best snel en voor we het wisten zaten we in de bus. Ergens stopte de bus maar werd er niet omgeroepen op welke plek we waren. We herkenden het gelukkig en konden nog snel samen met wat andere de bus uit. 

Ik vond het een super geslaagd evenement en erg gaaf om dit een keer mee te maken! Hulde aan alle vrijwilligers en de organisatie!