IN YU MAN

Vorige jaar kondige Yu Man Race aan dat ze met iets unieks zouden komen, samen met Tom Hallink ex deelnemer van Kamp van Koningsbrugge hebben ze IN YU MAN op gezet. Deze zou eigenlijk plaats vinden op 15 oktober maar werd verplaatst naar 18 maart 2023. Een uitdaging zo vond ik… niet wetend wat we gaan doen schreef ik me in….

Zo afentoe kwam er wel een update… maar nooit echt een update waar we wat aan hadden. Je moet zoveel squats kunnen doen, je moet kunnen opdrukken zoveel in een minuut en je moet toch wel 10 kilometer kunnen lopen met een rugzak van 20 kilo zo werd anderhalve maand voor het evenement verkondigd. Dat werd dus trainen… Tas vol met gewichten en gaan! Door het Amsterdamse bos de heuvel op, over de veluwe, naar de Westeinderplas door het water, door de sneeuw en misschien wel de zwaarste met gevoelstemperatuur van -8 en windkracht 7 in de sneeuwstorm door de branding op Zandvoort…. Ben ik er klaar voor? Geen idee…

De enige update waar we wat aan hadden was de update dat er extra kaarten kwamen en dat we ipv met 150 met 250 mensen zouden starten. Die extra 100 kaarten waren wel speciale kaarten want de opbrengst hier van ging naar het maatje van Tom en ook ex deelnemer Robbie Hageman voor zijn strijd tegen zijn hersentumor. Doneren kan nog altijd op zijn site The Rabbit Go Fund Me *klikken* Dan zou je zeggen deze gast zit aan de chemo en alles om deze ziekte tegen te gaan die komt alleen even kijken… NO WAY! Robbie is een doorzetter een vechter en doet gewoon mee! Respect!

Vrijdag 17 maart alvast richting Almelo daar een hotel genomen zodat ik niet zaterdag ochtend ook nog is twee uur naar de Control Club aan het Recreatiepark Het Lageveld hoef te rijden. Nog even lekker wat eten, chillen in het zwembad van het hotel en vroeg slapen.

Zaterdag ochtend 18 maart… vroeg gaat de wekker. Tijd om te eten het dubbele dan normaal, een extra banaan en toen klaar maken. De weersverwachting geeft aan dat het rond de 10 graden gaat worden en zo afentoe een goede bui. Voor vandaag doe ik een legerbroek aan, een thermoshirt, merinowollen sokken, goede wandelschoenen en natuurlijk mijn eigen hardloopshirt! Kwartiertje was het rijden naar de Control Club hier aangekomen is het al lekker gezellig bij de parkeerplaats. We worden hier tegen gehouden en mogen nog niet het terrein op. Ik voeg met bij de Spoarmusketiers (Jan, Berry en Hylke) welke net als ik Yu Man Ambasadeurs zijn. Later voegen Sebas en zijn vader Chris zich bij ons. Er wordt gekletst er wordt gekeken naar het terrein en wat we moeten verwachten….

Dan komt er een karretje aangereden met Tom erop en krijgt degene die ons tegenhoudt het sein dat alles klaar is en dat we het terrein op mogen. Een voor een worden we toegelaten en begroet door Tom zelf. Even een klein woordje over mijn training en dan is het tijd om naar basecamp te gaan. Onderweg kijk je over de recreatieplas en ziet het er indrukwekkend uit. Oude legertrucks, een stellage van een meter of 40 waar je in kan klimmen, touwen over het water van een meter of 60, we lopen nog langs stuk waar je kan tijgeren met netten en schokdraaden… Voor basecamp staat ook nog een landrover met twee gasten met bivak mutsen. Tijd om je te melden…. overall in ontvangst nemen en basecamp in te gaan om je in te schrijven. Hier krijgen een nummer en krijg je een plek waar je je spullen kan afgeven. Alles moet af, horloges, sierarden je mag niks mee… nog een soort van medische check en daarna naar het startvak wat voor basecamp is gemaakt. Wel eerst even langs die insctructeur met die zonnebril en het enige wat je te horen krijgt is pak twee bakstenen en ga staan zoals de rest staat. Zoekend naar je nummer en kijken hoe de rest staat. Bakstenen voor je ter hoogte van je voeten en je overall er tussen. Nu is het wachten….

Nadat de meeste plekken gevuld zijn komt Tom de container op en spreekt ons toe. Winners dat is wat we nu al zijn volgens Tom… Winnaars omdat als je om je heen kijkt en ziet hoeveel lege plekken er zijn die heb je al verslagen. Ik kijk om me heen en zie veel lege plekken. Achteraf bleek dat er van de 250 mensen die zouden starten 70 het al niet aan durfden om aan de start te verschijnen!

Eerste opdracht is de kwalificatie ronde. Als het startschot klinkt doe je zo snel als mogelijk je overal aan , doe je de band met je nummer om je rechter arm en pak je de twee stenen voor je en ga je een ronde om de plas lopen. Je wordt op de finish aan de hand van de doorkomst ingedeeld in een van de vijf groepen. Alpha, Bravo, Charlie, Delta, Echo en Foxtrot.

De motoren van de voertuigen werden gestart en gaven gas, groene rook kwam het terrein over en daar was het startschot en we mogen…

Dat met stenen hardlopen valt nog niet mee… was zwaarder dan gedacht. Natuurlijk zit er ook in dit rondje een kleine mindfuck want we liepen de hele tijd langs de waterkant en vlak voor we er bijna waren gingen we nog een stukje het bos in. Het andere nadeel die overall en me andere kleren… ik was te warm gekleed en voelde dat meteen. Over de finish wordt ik ingedeeld in groep Charlie. Veel tijd om uit te rusten krijgen we niet. We worden voorgesteld aan onze instructuers en het is opstellen, overall in orde maken en het lintje (Groen) wat we net gekregen hebben netjes aan de andere kant van je nummer plaatsen. Tijd voor ronde 1…

Ronde 1
Ik ga niet alles vertellen maar het was de obstakelrun ronde. Dit hield in dat we eerst spullen moesten verzamelen binnen een bepaalde tijd. Daarna naar de obstakel run baan en daar natuurlijk alles netjes moesten neerleggen. Dit geld voor de spullen maar ook voor je twee stenen. Die twee stenen die laat je vandaag trouwens niet meer los tenzij het aangegeven door je instructeur. Toilet… de stenen gaan mee, pauze de stenen gaan mee…. En daar ging het al fout… twee rijen maken en de stenen ook netjes in twee rijen… helaas…. was dit een best lastige opdracht voor onze groep dus onze eerste straf was een feit het water in en opdrukken. Terug kon dan eindelijk de opdracht beginnen over alle hindernissen met de spullen die we net hadden opgehaald oh en klein detail geen van de spullen raakt de grond! Dus hup gaan mensen over de hindernissen aan de andere kant spullen opvangen en verder naar het volgende obstakel. Luisteren dat is een ding wat je hier wel leert… voorbeeld alles gaat er onderdoor tenzij het te groot is. Met “ALLES” wordt ook echt alles bedoeld en nogmaals niet de grond raken. Echter gingen er een paar van ons over de obstakel ipv eronder door gelukkig konden we dit herstellen door terug te gaan en alsnog eronder door te gaan. Deze obstakel baan hebben we volgens mij vier keer in allemaal varianten gedaan met tussen door natuurlijk wat straffen door weer het water in te mogen omdat iedereen links ook iedereen links betekend en niet dat als een obstakel vrij is je er rechts over mag….

Pauze…. we mochten even pauze houden dus hup stenen mee. Voor mij was het nu kleren uit doen want deze ronde was ik veel te warm gekleed. Drinken en eten… naja eten je hebt maar 5 minuten dus even een gelletje naar binnen en weer klaar staan voor ronde 2

Ronde 2
Ja kijk hier ging het al fout… iemand was zijn stenen vergeten en waar kan je je stenen dan terug vinden? Juist in het water de instructeurs haddende stenen het water ingedonderd en diegene mocht ze opduiken. Terug in de rij was het natuurlijk zo dat wij niet recht stonden en dat onze stenen ook zeker niet recht lagen. Dus je raad het al… inderdaad we gaan weer het water in. Push ups, sit ups en onder water. We werden niet heel erg gespaard. Touw halen en op naar de zandbak hier mochten we even tijgeren… tijgeren is niet zo moeilijk maar wel als je met je armen je benen moet vast houden. Als een soort wormen die achterna gezeten werden door vogels wurmde we ons door het zand. Hierna was het touw weer meenemen en achter de instructeur aan. Twee toch wel duidelijke opdrachten… 1. Niemand praat en 2. iedereen houdt het touw vast! Hup achter de instructuer aan en jawel we waren twee meter verder en iemand roept pas op voor het gespannen lint… Jullie raden het vast al… inderdaad we mochten weer het water in. Het touw mocht weer af en wij mochten weer naast elkaar gaan staan. Nu hoor ik jullie denken na twee rondes en zoveel straffen al gaat dat nu toch wel goed… Ik kan je vertellen het antwoord is nee… dus daar gingen we weer het water in. Nadat alles en iedereen na een paar pogingen uiteindelijk goed stonden was het tijd om een tas op te halen een tas gevuld met stenen om doen bakstenen mee en we gingen weer even lekker een stukje door het water. Wat kan er fout gaan? Nou misschien de snelheid dus wat doe je eraan… juist even roepen de laatste welke terug is licht eruit en daar gingen we weer. Het ging een stuk sneller en gelukkig hoefde niemand eruit.

Pauze… het was weer even wat droogs aan doen en wat eten en weer terug in het gelid. Wat nu wel opviel is dat in basecamp al de nodige tassen weg waren. Bij ons in de groep hadden we ook al wat afvallers. Maar ik maakte me klaar voor ronde 3…

Ronde 3
Touwbrug metertje of 60 gok ik… Met vier tegelijk konden we het touw op echter degegene welke niet hoefde konden natuurlijk niet stil staan. Dus hup daar gingen we weer. Opdrukken, je teammaatje mee slepen over de grond of over je schouder een stuk meeslepen. Ik mocht het touw op… ik dacht laat ik slim zijn en eronder gaan hangen en gaan. Echter na twee rondes zijn je armen niet meer zo sterk als je denkt dus na 10 meter proberen op het touw te gaan liggen en inderdaad het water in donderen. Poging twee… erop liggen 10 meter verder wisselen van houding en hup weer in het water… Poging drie eindelijk had ik een goede houding echter na een meter of 15 werden we van het touw gehaald. Ronde drie was over…

Pauze… deze keer een iets langere pauze. Even iets rustiger omkleden en eten.

Ronde 4
Mijn slechtste ronde… de ronde van het klimmen en ook meteen de rustigste ronde van allemaal. Enige wat we hier hoefden te doen is in drie minuten zo hoog mogelijk te klimmen. Echter doordat ik net op de touwen gehangen had waren mijn armen totaal nutteloos geworden. Geen kracht zat er meer in maar ik wilde omhoog… hoe graag ik dat ook wilde ik kwam niet verder dan het eerste touw… Zo frusterend! Boos opmezelf dat het niet lukte…. Dus ik dacht dit is het ik lig eruit! Tot mijn verbazing mocht ik door… dus rust nemen en op naar ronde 5.

Pauze… heel even weer opladen gelletje en wat drinken…

Ronde 5
Het tijgeren… zoals ik al zei een metertje of 60 maar misschien wel meer. Onder twee netten door en onder de spannings draden door. Eerste ronde ging stroef maar ik kwam wel vooruit met moeite. Daarna nog even een stuk door het water en een rondje en weer terug voor ronde twee… Mijn ene arm voor me andere arm… halverwege… arm vooruit been arm been vooruit… vooruit…. vooruit… maar nee armen waren er klaar mee ik kwam niet meer vooruit! Balen…. ik heb me bandje afgedaan het was genoeg het was klaar…. trots en toch balen…. had mij een rugzak met 20 kilo gegeven en ik had nog wel verder gekund maar helaas mijn armen wilden niet meer… Rustig wordt ik door de crew afgevoerd naar basecamp waar ik de bel luidt dat ik helaas ook niet het einde heb gehaald. In basecamp nog even langs de medische tent om je af te melden daar begonnen de ik meteen ook te voelen dat ik gestopt was beidde armen schieten in de kramp. Omkleden had ik hulp bij nodig en nu was het tijd om warm te worden en natuurlijk kijken bij ronde 6 en de finale ronde want voor de overgebleven mensen was het nog niet klaar.

Hierbij nog even een kleine after movie wat we allemaal moesten doormaken….

Ronde 6
Ik heb nog even langs de kant gestaan om mijn team aan te moedingen en te kijken wat ze moesten doen.

Nu was het klaar… iedereen die nu door ronde 6 was gekomen mocht mee doen aan de finale ronde!
Per groep werden ze om de minuut weg geschoten door Robbie. Een ronde hardlopen veelal door het water om de plas heen. Terug bij basecamp mochten ze nog even de obstakels overwinnen. Krijgen nog even twee bakstenen mee en mochten nog even een kilometer of drie door het bos afleggen om vervolgens te finishen. Gaaf om te zien hoe iedereen over de finish kwam sommige alleen en sommige in een groep omdat ze elkaar niet achter wilden laten en zorgen dat iedereen die begonnen was aan de finale ronde ook zou finishen. Onder luid geklap van de supporters en afgevallen deelnemers werd iedereen stuk voor stuk onthaald!!

Nu was het tijd voor de prijs uitreiking en het bekend maken van het bedrag dat er voor Robbie opgehaald was. Bij sommige groepen waren mensen allemaal tegelijk over de finish gekomen dus die hadden allemaal gewonnen en terecht!

Nu het belangrijkste moment van de dag…. het bedrag voor Robbie…. Zoals ik eerder ook al melde je kan nog steeds doneren….

Ik wil iedereen super bedanken! Tom en Bas jullie hebben een geweldig uniek evenement neergezet wat top geregeld was! Daarnaast iedereen wie gedoneerd heeft aan Robbie!! Iedereen die mij heeft gesteund de weg ernaar toe al jullie berichtjes tijdens mijn trainingen, op de verhalen op insta en facebook en alle berichtjes achteraf!! Dank jullie wel!! Verder wil ik Katja nog bedanken voor de steun die dag en het maken van de foto’s en filmpjes en de posts op insta en facebook!
Sebas, Chris, Esther, Michel, Linda en de Spoarmusketiers (Jan, Berry en Hylke) en iedereen die ik vergeten ben THANKS! Maar laten we vooral ook de crew van Yu Man Race, alle instructeurs en alle vrijwilligers niet vergeten!! Dank jullie wel allemaal!

Thanks allemaal…. mocht je nog vragen hebben stel ze gerust via mijn insta of facebook!