Mud Master Field Labs

Mud Master Field Labs

19 mei 2021 Uit Door Sander Tuinhof

Huh wat? Mud Masters op 8 mei? Ja het was even breaking news van 13 april. Ondanks alle beperkingen die we in het dagelijks leven hebben mochten we op 8 mei weer een obstakel run doen! YES dus meteen ingeschreven! Lets do it! Hoe dichter we bij 8 mei kwamen hoe meer er duidelijk werd over de voorwaarden van het evenement en wat je allemaal moest doen. Zo was er een sneltest vooraf noodzakelijk. Je moest wat apps op je telefoon installeren. Snel test afspraak was zo gemaakt we mochten naast de Amsterdam Arena een sneltest doen. Dus vrijdagavond met zijn vieren naar deze locatie. Ik had nog nooit een test gedaan en was best gespannen vanwege alle berichten die je overal voorbij ziet komen. Eenmaal binnen check of je wel bent wie je bent en een hokje in. Wattenstaafje in je neus even blijven zitten om te kijken of de test gaat lopen en klaar. De test viel echt reuze mee en na een half uurtje kreeg ik al een berichtje op mijn telefoon… je test uitslag zit in je mail!

Dus YES we mochten… naja er was nog even een beetje spanning omdat een van ons geen bericht had gehad over de test uitslag. Gelukkig na zaterdag gebeld te hebben werd de uitslag alsnog gestuurd…. en ook deze was NEGATIEF!

Ingepakt en wel gingen we vol goede moed naar Haarlemmermeer om hier onze eerste Mud Masters te lopen (Normaal doen we de Strong Viking maar in deze tijd pakken we gewoon alles mee wat kan). Aangekomen op het parkeerterrein viel al een ding op… groepen mensen… geen mondkapjes… terwijl je eigenlijk nog niet op het evenemententerrein was en hier dus eigenlijk gewoon 1,5 meter uit elkaar moest zijn. Dit omdat hier dus ook andere mensen konden komen dan alleen de deelnemers. Toiletten op weg naar de ingang van het evenement. Super geregeld! Vlakbij de ingang moest je langs medewerkers om te laten zien dat je negatief getest was. Dit werd gecheckt door middel van de CoronaCheck app. Waarbij je een code in kon voeren welke een QR-code maakte zodat deze gescand kon worden om te zien of je Negatief getest bent. Het volgende hokje kon je via de Close app je ticket ophalen en laten scannen zodat je tot het echte terrein toegelaten werd. Nog even een probleem met een verdwijnend ticket in de close app maar dit kon gelukkig snel hersteld worden. Nu stond er een bord waar iedereen best wel heel blij van werd… even geen corona regels…

Eenmaal op het terrein was het feestje al in volle gang. Bij de start was de polonaise al ingezet en om de zoveel seconden mocht er een groepje het parcours op. Stukje verder kwam je op het plein waar de finish was, de eet tenten stonden, merchandise stands en een podium waar heerlijk mensen voor stonden te feesten. Iets verder was een grote tent waar je je tas kon achter laten, toiletten en een omkleed gedeelte welke helaas niet overdekt was. Dit was wel een groot nadeel aangezien het deze zaterdag bijna de gehele dag aan het regenen was. Dit resulteerde in dat de meeste mensen in de tent waar je tas achter gelaten kon worden ging omkleden.

Eenmaal omgekleed en ready gingen we naar de start. Hier was het al wat drukker aan het worden. Je zag mensen nog een beetje twijfelachtig van elkaar af staan terwijl de MC probeerde iedereen dichter op elkaar te krijgen. We sloten achteraan in de rij net buiten de omheining welke er stond om jou naar de start te begeleiden. Een lekker muziekje en feestende mensen maakte veel goed in deze regen. Vanaf het einde van de rij waar we stonden duurde het helaas zo een 45 minuten voordat we ook het parcours op mochten. Maar we mochten… met een klein groepje van ongeveer 8 mensen mochten we onze 7 km beginnen en was het op naar het eerste obstakel! Een bruggetje over en na een klein stukje lopen was daar de eerste hindernis. Monkey bars over het water… Leuk als je daar even staat om te kijken hoe anderen de monckey bars proberen te trotseren dat de een na de ander na 3 slagen al in het koude water liggen. Bij ons kwam 50% droog aan de overkant. Je weet alleen dat je nooit lang droog blijft bij een obstakel run en jawel het tweede obstakel was de Mud hill en was je dus vies en nat! De 7 km vlogen voorbij met hindernissen als Load Carry, Power Tower, Tarzan swing en de Mud Crawl. Hier hadden ze trouwens de fotograaf in een kuil gezet zodat je echt geweldig leuke foto’s kreeg!

Verder naar het obstakel waar ik het meest tegen op zie omdat het zo ontzettend koud is. De brainfreeze. Bij Strong Viking kun je er zelf in gaan alleen bij Mud Masters heb je dus een soort helling waar je vanaf moet waardoor je dus iets sneller in het water terecht komt. Gelukkig viel het mee hoe koud het was! Ook hier stond weer een fotograaf die ons weer prachtig had vast gelegd!

Eten ook nodig natuurlijk als je aan het obstakelrunnen bent! Na ongeveer 3 kilometer konden we even snel een banaan of sinaasappel nemen plus wat drinken voordat we de trappen van de Big Spotters Hill mochten betreden. Naja eerst nog even via de zijkant een stukje omhoog door de modder. Hierna helemaal naar beneden om zo alle traptreden van de 20 meter hoge piramide te beklimmen. Eenmaal boven mochten we via de zijkant ook weer naar beneden. Dit was inmiddels een aardige gladde helling geworden en met het nodige glij en vlieg werk kwamen mensen naar beneden. Nog even een stukje door het water… of via de onderkant van de brug als een soort luiaard als je niet nat wilde worden. Buddy Carry… jawel even een wedstrijdje onder elkaar door elkaar te dragen, wisselen en finish… haha bij ons ging dat niet heel eerlijk maar de dames wonnen het! Nog even wat hoge hindernissen die bedwongen moesten worden… nog een heerlijk modderbad want ja we waren nog niet smerig genoeg.

Een lekkere zandzak in je nek om even een rondje te wandelen. Nog een paar keer door het water. Dan was het tijd voor de Sizzler… de wat? Ja inderdaad… elektrische draadjes waar je al kruipend tussen door moet en dat terwijl je al nat bent. Nu weet iedereen dat water en elektriciteit geen goede combi is maar ja je leeft maar een keer! Dus hup kruipend er onder door zo snel als mogelijk. Je hoort af en toe wel een tikje maar echt voelen deed ik niet. Ging ik er dan te snel door heen? Nu was de finish bijna daar maar moesten we nog de Cap Size doen…. oh wat een geweldig obstakel is dat… en vooral hoe mensen eraf glijden! Dat niemand daar zijn/haar nek heeft gebroken. Jaaaa daar staat het FINISH!! Boven op het laatste onderdeel de Pipe Runner stond finish. Dus hup naar boven en finishen…. althans dat dachten we… tot we een kleine 10 meter verder trots, blij, opgelucht, verschillende high fives gevend de hoek om gingen en we erachter kwamen dat we toch nog even lekker mochten zwemmen en dat de finish pas aan de overkant was. Waar we met zijn allen als een gek naar de bel rende om alsnog voor de tweede keer maar nu echt mochten finishen!

Eenmaal over de echte finish kregen we wat drinken en mochten we ons finish T-shirt uitzoeken. Een donkergroene Mud Masters fieldlab special shirt of een mooi zwart shirt. Nog even dansen op de muziek op het foodplein waar ook het podium met muziek stond waar veel mensen heerlijk in de regen aan het dansen en zingen waren. Omdat het redelijk fris was maar even omkleden en zoals gezegd was er geen overdekte plek behalve waar de tassen in bewaring lagen maar hier was het al zo druk met mensen die aan het omkleden waren dat we maar gewoon in de regen zijn gaan omkleden.

Het was super leuk om weer even een obstakel run te mogen doen. Mud Masters had deze fieldlab goed geregeld en na 5 dagen op donderdag moesten we onszelf nog even laten testen. Deze test was gelukkig voor ons allemaal ook weer negatief! Op naar meer versoepelingen zodat we met zijn allen weer heerlijk naar dit soort geweldige evenementen kunnen!