Stevensstadscross & Stevensloop 2019

Stevensstadscross & Stevensloop 2019

19 maart 2019 Uit Door Sander Tuinhof

Stevensstadscross de zwaarste cross van Nederland zoals de organisatie zegt. Een kilometer of 6 door de stad Nijmegen met wat hoogteverschillen erin. Dus als je uitgenodigd wordt kun je moeilijk nee zeggen (Dank jullie wel stichting Zevenheuvelen dat ik met deze twee runs mocht mee doen). Natuurlijk kom ik dan niet alleen mijn vriendin ging mee en ik had een oud collega zo gek gekregen (Die woonde in de buurt) dat hij ook wel de stadscross zou mee lopen. Hij wist toen alleen maar dat het ongeveer 6 km was en niet dat hij al die trappen op en af mocht lopen.

Dus om een uurtje of zes afgesproken bij ons hotel Van der Valk Nijmegen-Lent waar we zouden overnachten om daar een hapje te gaan eten. Onbeperkt spareribs, erg handig als je anderhalf uur laten 6 km moet gaan hardlopen. Na het eten even om kleden in onze hotelkamer en dan met de trein één halte naar Nijmegen.

Eenmaal aangekomen in Nijmegen was het gewoon de mensen volgen en kwam je vanzelf bij de start uit. Ik had het grandioze idee om mezelf vol met neonstaafjes te hangen en deze met ducktape vast te plakken aan mijn kleding. Het idee was beter dan de uitvoering… werkte niet zoals ik me voorgesteld had. Wel had ik me haren neon geel gespoten. Wat er in combinatie met de lampjes wel grappig uitzag. Volgende keer iets beter de neonstaafjes vast maken. Van je fouten leer je zeggen ze… we zullen het zien. Omgekleed en wel naar het startvak gegaan. Hier mochten we zelf kiezen waar we gingen staan. Aangezien we niet heel hard wilden lopen hebben we ergens achterin plaatsgenomen. Het startschot klonk en een voor een mochten we er vandoor. Dit resulteerde dat ik als laatste wegging van ons drie en na de eerste bocht (10 meter verder) was ik mijn eerste neon staafje al kwijt (Deze overigens de volgende dag terug gevonden en netjes in de prullenbak gegooid). De stadscross was echt een geweldig leuk parcours. Vooral de vele paaltjes en opstapjes waren hilarisch. Heb de hele weg geroepen dat er paaltjes stonden. Maar de keitjes in de winkelstraat en volgens mij op meerdere plekken ook waren best lastig te belopen. Wel gaaf hoe verlicht alles was, vooral de kerk… gaaf om daar door heen te mogen lopen.

Ook erg veel trapjes… ik snap nu waarom dit de zwaarste stadscross was. Via de Nonnenstraat naar het Kronenburgerpark dat klimmetje was pittig. Via de Houtstraat naar de andere kant van Nijmegen. Om het huis van de Nijmeegse geschiedenis richting het Valkhof. Van te voren al het parcours verkend maar het stukje beneden bij de Voerweg was niet bekend bij mij… op de plattegrond stond een soort spiraal. Op Google maps was daar gewoon een grasveld. Nu weet ik wat ze daar gemaakt hebben. Je komt een soort slakkenhuis in… rondjes lopen tot dat je in het midden bent dan omkeren en dan weer terug rondjes rennen en dat onder het genot van heerlijke houseklanken van de DJ die ernaast stond te draaien. Geweldig verzonnen! Hierna mochten we door de Bastei (centrum voor natuur en cultuurhistorie) super leuk maar behoorlijk warm maar dat maakte het niet minder interessant. Gaaf om hier door heen te gaan. Eenmaal buiten mochten we de trap op rennen richting het Sint-Nicolaaskapel. Leuk om te zien hoe iedereen dood boven komt even staat uit te hijgen van de vele traptreden en dan toch weer doorzet om het laatste stuk richting de Grote markt waar de finish lag af te leggen. Ja de finish had wel iets speciaals ik had namelijk mijn collega beloofd als hij mee zou doen, hij op de finish binnengehaald zou worden met confetti. Dus zo geschiedde… ik had een confetti kanon bij me en vlak voor we de finish over gingen deze af laten gaan (Ik hoop dat er nog een finish video komt). Alle drie hebben we het gehaald nog wat drinken gekregen een mooie medaille nog even uit hijgen spullen ophalen weer terug naar het hotel om lekker te douchen en warm te worden. Plus het belangrijkste slapen want ja morgen is de Stevensloop!

Gelukkig is de start van de Stevensloop pas om 12:00 uur. Voor de 5 km dan. We liepen de 10 km dus mochten een half uurtje later beginnen. Aangezien het best koud was zo lang mogelijk bij de garderobe blijven staan. Een kwartier voor de start omkleden en kleren in de tas gedaan. Deze ingeleverd en op naar het startvak. Zelf had ik startvak blauw. Hier was het al aardig druk. Naja zo druk dat we het startvak niet meer in konden. Nog geprobeerd wat mensen naar voren te verplaatsen en dat lukte maar er konden maar 10 mensen extra in. Helaas dan maar wachten tot de start is dan stromen we er vanzelf wel bij. Tenminste dat dacht iedereen die er stond helaas dacht de vrijwilliger die er stond daar anders over en liet ons niet meer naar binnen. Pas toen de mensen van het Oranje en Gele startvak voorbij kwamen had ze zoiets dat het wel slim was om ons ook naar binnen te laten. Dat werd dus inhalen en nog meer inhalen. Dus eindelijk mocht ik ook van start en de eerste kilometer was het meteen raak. Een heerlijke regenbui nog wat hagel en wat wind. Toen mochten we ook nog langzaam omhoog de brug op gelukkig wel redelijk uit de wind om zo over de Waal naar Lent te gaan. Langs ons hotel via het Ossenwaardpad heerlijk langs de Waal aan de ene kant en de Spiegelwaal aan de andere kant. Over de Oosterhoutsedijk terug naar het vaste land waar hagelbui nummer twee ons stond op te wachten. Op naar de Waalbrug lekker in de wind om zo om het Valkhof via de Burchtstraat naar de Grote Markt te lopen en daar te finishen. De bedoeling was om onder de 50 minuten te lopen. De tijd van 47 minuten en 34 seconden stond uiteindelijk achter mijn naam en daarmee zat ik dus ruim onder de 50 min. Ondanks de wind, regen en hagel was ik dus zeer tevreden. Mijn vriendin die ook mee liep met de 10 km had een mooie tijd van onder het uur. Achter haar naam kwam een tijd van 58 minuten en 40 seconden. Met een mooie medaille rijker nog even wat met onze enige supporter van die dag nog even een kop koffie drinken om warm te worden (Dank je wel Darrin voor alle aanmoedigingen) en vervolgens weer terug naar het hotel waar we nog even mochten genieten van een heerlijk warme douche voordat we weer terug richting Amsterdam gingen!

Publiek, vrijwilligers, de organisatie, de club van 35 en in het speciaal de stichting Zevenheuvelenloop super bedankt voor dit geweldige evenement jullie hebben ondanks het weer er een geweldig evenement van gemaakt!!