Strong Viking 10/10 (Brother Edition 19km & 13km)

Strong Viking 10/10 (Brother Edition 19km & 13km)

25 oktober 2019 Uit Door Sander Tuinhof

Strong Viking 2019 de laatste editie was dit jaar in Spaarnwoude een Brother editie. Met veel regen afgelopen week mochten we zaterdag aan de start staan van de 19 km. Maar om dit jaar extra goed af te sluiten hadden mijn vriendin en ik besloten om niet alleen zaterdag aan de start te staan maar ook op zondag nog een keer een 13 km te lopen samen met haar zusje en broertje.

Zaterdag was de start om 11 uur en bij aankomst op de parkeerplaats (lees weiland) werd het al meteen goed zichtbaar hoe nat en vol modder deze editie zou worden. Dus nog voor we uit de auto gaan hadden we onze schoenen al omgewisseld en nog voor we op het terrein aan kwamen zaten ze al zo vol modder en water dat het leek of we de Strong Viking run al gelopen hadden. Na het omkleden en klaar maken voor de start mochten we van start. Al bij het eerste onderdeel merkten we al dat het een zware editie zou worden. Alles was nat en je moest oppassen dat je bij bepaalde obstakels niet weggleed. Gelukkig ging het eerste gedeelte over asfalt omhoog, maar boven draaide we al het eerste gedeelte van de modder in. Door de modder rennend en glijdend kwamen we aan bij de beklimming. Deze werd goed overwonnen. Door naar de touwen en toen jawel al kruipend door de modder omhoog de heuvel op. Boven over een single track weer naar beneden. Echter was dit zo modderig en glad dat er al de nodige enkels waren gesneuveld en ook voor ons lag er iemand die via de ambulance dienst werd afgevoerd. Ook werd er meteen gevraagd om niemand meer naar boven te laten omdat het te gevaarlijk/glad was geworden. Via de balance bars kwamen we bij de wheelburrow wat een feest was dat. Ik zal het proberen uit te leggen. Je wordt een kruiwagen en je hebt alleen een wiel vast waar je met je handen op de stang kan steunen. Door een cm of tien aan modder. Geweldig hoe sommige mensen head first over elkaar heen vielen door de modder. De Brother editie had iets leuks dingen die je samen moest doen… en zo ook Ivars walk. Super leuk om met je benen aan elkaar gebonden te zijn en dan over balken heen te moeten duikelen. Hilarisch gezicht als je er zo bij staat te kijken hoe mensen proberen er over heen te komen.

Carry the shield ook zoiets vol door de modder, plassen en bruggetjes om vervolgens uit te komen bij een plas waar iedereen zich aan het schoon spoelen was. Sprint of Faith een ring vol met modder ook hier lieten mensen soms iets te snel los en was het weer heerlijk door de modder rollen. Over de brug en alle auto’s die eronder door reden kregen een mooie modder douche. Ook een leuke was de Viking Carry een groot schild die je met 3 a 4 mensen vast hield terwijl er een iemand op zit.

Strom the castle vol met modder. Heerlijk. De mudmile was zo erg overstroomd dat er meer modder was dan ik ooit bij een mud editie heb gezien. Brother hill werd daardoor ook erg leuk iedereen zat zo onder de modder dat het al glijdend naar boven komen was. Cave crawl de mensen die aan de rechter kant erin gingen hadden mazzel, daar in kwam je op links wat minder goed door de cave crawl. Halverwege was het namelijk behoorlijk vol gelopen met water. Ronde 1 was gelopen nog maar twee rondes te gaan. Nog meer modder nog meer modder en nog meer modder. Gelukkig kon je bij de Fjord drop van 13m naar beneden knallen en zodra je het water raakt was je zo goed als schoon. Jammer dat het van korte duurt was want iets verder was je weer smerig. Tyre flip brother editie… niet een traktor band maar twee aan elkaar gemaakt. Het einde van ronde 2 was in zicht… echter de Bjorn Ironside een dubbele ketting en een helling met modder die je samen op moet. Samen met me vriendin de top bereikt en rustig weer naar beneden. Wat een heerlijk gevoel geeft het dat het samen lukt… Nu nog even door Snowworld… de kou in… een muurtje over door de tunnel en zo snel mogelijk weer naar buiten. Laatste ronde! Hier zaten nog wel wat beklimmingen in en omdat het de Brother editie was hadden we bij Thor’s Oddyssey zoiets we pakken een dubbele! Juist dat ging de eerste beklimmig goed tot we er achter kwamen dat je de rock climb ook moest doen met die dubbele zandzak. Damn wat was deze zwaar om samen te volbrengen maar ook deze haalde we en mochten naar de walhalla steps waar we dood maar met een goed gevoel boven op stonden.

Na een nachtje goed slapen en nog wat regen in de nacht was het zondag tijd om te testen hoe het zat met de spierpijn. Mijn vriendin haar zusje en broertje opgehaald en hup naar Spaarnwoude. Gisteren lag het terrein er na een dag lopen al slecht bij, maar wat een modder lag er nu. Gelukkig was nu voor de start ook ieders zijn schoenen en broek al vol met modder en gingen we vol goede moed beginnen aan onze tweede run dit weekend de 13km. De start ging goed… eenmaal boven was het hopeloos. Waar je gister door een klein laagje modder ging, ging je nu door 10/20 cm modder. Het was glibberen en glijden voor degene die niet de juiste schoenen aan hadden. Ook hadden ze het pad van gisteren even een stukje omgelegd. Wat niet het enige was wat aangepast was. Crawl up was helemaal afgesloten en ook na de balance bars waren de wieltjes weggehaald omdat het al zo grote modderpoel was dat je er op je handen lopen al amper door kwam laat staan met een wieltje. Carry the shield was geweldig gewoon door 30/40 cm modder lopen heerlijk en op sommige plekken zakte je weg tot aan je knieeen. Ook het parcours van Viking Carry was maar even iets omgelegd.

Aangekomen bij de mud mile was alleen nog maar modder, modder en nog meer modder. De heuvels die erin zaten kon je inmiddels tussen door lopen en alles achter de heuvels tot aan de bother hill was modder. De modder was zelfs zo goed en glad dat je een hele mooie buikschuiver kon maken (zie filmpje). Het eerste rondje zat erop… zwaar met al die modder. Het tweede rondje ging goed… nog meer modder en nog meer modder echt ze hadden het zondag beter een mud editie kunnen noemen! De tyre flip was ook een uitdaging doordat je de traktor band omgooide zoog hij zichzelf vast in de modder en was de uitdaging des te groter om hem eruit en om te krijgen. Bjorn ironside voor degene die hem zondag gedaan hebben helemaal naar boven… dit was vandaag echt niet meer te doen. Volgens mij was het nog niet eens halverwege dat we alweer terug naar beneden mochten glijden. Gelukkig was het de zondag een stuk warmer dan de zaterdag dus bij het uitkomen van SnowWorld was het buiten echt heerlijk. Nog even een klein stukje naar de finish want vandaag was het maar 13 km.
Gelukkig had ik mijn GoPro mee op deze 13 km en kunnen we er nog een keer mooi van genieten…

Bij de finish nog even een feestje vieren en op naar het medal point voor onze medailles. Helaas was de gouden medaille op en kregen we een voucher om deze na te bestellen. Foto genomen en toen was het tijd om te proberen alle modder van jezelf af te spoelen.

Wat een geweldig weekend was dit en wat heb ik er nog lang van na mogen genieten van alle spierpijn en andere pijntjes welke ik had opgelopen tijdens deze dubbele run… Jammer dat het Strong Viking seizoen alweer over is…. Op naar volgend jaar??