Strong Viking run Gent

Strong Viking run Gent

7 september 2018 Uit Door Sander Tuinhof

Het is zondag ochtend 2 september en de wekker gaat om een uurtje of half 9. Tijd om ons klaar te maken voor een 2 uur durende reis naar Gent (België). Althans dat zegt de titel van de run Strong Viking run in Gent maar uiteindelijk komen we uit in Puyenbroeck een plaatsje ten noorden van Gent.

Hier aangekomen auto weggezet en op naar de start van onze 13 km run. Lopend door dit gebied zien we aan alle kanten dat er een hoop te beleven is. Een golf parcours, zwembad, sporthal, skatebaan, tennisbanen, voetbalveld en een soort obstakel baan die de hoogte in gaat.

Bij de registratie aangekomen krijgen we de bekende enkelband en een bandje voor om je pols dat we de 13 km gaan lopen. Heerlijk in het zonnetje nog wat eten en omkleden, spullen in de daarvoor bestemde tent gelegd en klaar voor de start.

Ook wordt er nog even aandacht gevraagd voor mensen met een handicap die ook mee doen met deze wedstrijden. Ik had zaterdag al een live video van Strong Viking gezien van Pim Brouwers deze jongen heeft spasmen en zit in een rolstoel maar deze held heeft zaterdag wel met zijn buddy’s 42 km volbracht!!  Hier even een filmpje van hem…

https://www.facebook.com/StrongViking/videos/234928480535211/


Om 12:50 gaat het start vak open en Cynthia staat alweer klaar om ons te voorzien van een goede warming up. Na de warming up net als vorige keer in Nijmegen nog even met z’n allen klaar maken om deze uit daging aan te gaan met natuurlijk het Strong Viking nummer op de achtergrond en de wel bekende kreten: We are Vikings, We are Adventures, We are Strong en natuurlijk de OORAH!! Wat meteen het start signaal was…

Zoals vorige keer is de eerste hindernis om het start vak uit te komen een muur waar we overheen moeten. In tegenstelling tot de water editie in Nijmegen duurde het in Gent iets langer voor we het water in mochten. Na de muur komen de wat makkelijkere onderdelen eerst. Touwklimmen, over een bruggetje, een soort evenwichtsbalk en een van de leukere is toch wel de “Viking battle” met een schild en een knuppel op een evenwichtsbalk tegen elkaar vechten. Na ongeveer 4 km mochten we het water in. Eerst springt me vriendin erin ik vraag nog even hoe diep het is en of het koud is… krijg als antwoord ongeveer tot je middel en nee valt wel mee. Dus ik spring het water in… zo wat was dit water ijskoud!! Bbbrrrr…. Er weer uit klimmen en hup verder. Vanaf nu werd het leuk want nu gingen we echt de modder in. De ene modderpoel na de andere en hoe vaker je er door heen ging hoe meer modder er in je schoenen bleef staan. Vanuit een modder poel een muur op is best lastig… vooral omdat er al zoveel mensen voor je er over heen zijn gegaan. Alles maar dan ook alles is modder en spekglad.


Gelukkig kon je bij sommige onderdelen even “afspoelen”. Vooral bij de “Flying Ragnar” en de “Fjord Drop” werd je redelijk schoon. Meestal was dat maar voor een paar honderd meter want daarna mocht je weer een heerlijke modderpoel door en zat je weer vol met modder. Was dit niet een modder editie i.p.v. een water editie. De “Fjord Drop” was wel speciaal. Naar boven klimmen en dan gaan zitten. Je krijgt dan wat instructies van degene die erbij staat en nog voor dat je kan denken “ik wil dit niet dit is echt hoog het gaat te hard mag ik terug” krijg je een setje en daar ga je… Plons zo het water in. Super gave ervaring! De onderdelen waren super leuk. Als Viking met je hamer en schild een heuvel op, met een ketting van ik denk een kilo of twintig een rondje lopen, “Storm the Castle” welke in twee keer moest bij mij omdat ik de bovenkant met me modder handen net niet genoeg grip kreeg. Welke ook gaaf is was een afgegraven gat waar je eerst in moest en daarna de heuvel op. In het gat lag een klein laagje water maar het was echt een super modderpoel en daarna eruit komen. De ene na de andere was bijna boven en gleed zo weer naar beneden. Ook een onderdeel was het zenuwspiraal. Hier was dat een draad van A naar B gespannen en een driehoek die je heen en weer moest brengen. Veel mensen vroegen zich af of er stroom op stond… ik heb het niet getest maar de mensen naast ons wel en ja er staat echt stroom op! Niet  vergeten “The Iceman” als een van de laatste onderdelen was deze wel behoorlijk heftig en koud. Het mooiste moment is toch wel de “Walhalla steps” naar de finish en als je daar dan staat over het terrein heen kijkt is het echt een kick. We hebben hem uitgelopen de 13 km alle onderdelen gedaan! Trots! Oorah!

Dan nog een stukje lopen eerst een blikje bier, wat water en een bandje dat we de 13 km hebben uitgelopen. Door lopen om onze medaille op te halen aangezien dit onze tweede afstand was mochten we de bronzen medaille in ontvangst nemen. OORAH! Nog even op de foto en daarna was het tijd om in het heerlijke zonnetje met wat water even op adem te komen en te genieten van onze prestatie. Omkleden en afspoelen en terug naar de auto om weer naar huis te gaan.


Onderweg terug naar de auto leek het wel alsof iemand de auto had verplaatst. Of hebben ze het pad verlegd? Fris en vol adrenaline leek de weg naar de start helemaal niet zo lang als dat we nu na 13 km obstakels bedwingen terug naar de auto moeten lopen.

Op richting huis maar aangezien we in België waren en we onwijs honger hadden toch maar even een poging gewaagd om Antwerpen in te gaan om daar langs Amadeus te gaan. Het restaurant in België als je spareribs wilt gaan eten. Het enige nadeel is je moet reserveren anders heb je meestal geen plek. Auto langs de Schelde op een van de parkeerplaatsen gezet en hup naar Amadeus zonder reservering… We hadden geluk ze hadden nog een tafeltje voor twee! We hebben gegeten als Vikingen daarna nog even een klein rondje langs de kerk gedaan. Toch nog even een ijsje gegeten en bij de Schelde naar de zonsondergang gekeken. Hierna konden we moe maar voldaan terug naar huis.